Nouwen, Pieter
De narrenkap van Pieter Nouwen
Pieter Nouwen kwam begin dit jaar onverwacht uit de hoek met De pias van het Pentagon. De krant en de televisie reikten hem een thema aan dat hij niet kon negeren: het optreden van de VS-regering-Bush. Zo groot was Nouwens woede dat hij, wat hij verder ook aan het doen was aan de schrijftafel, het vooralsnog terzijde schoof, een narrenkap op zijn hoofd plantte, zijn kroontjespen sleep, en stormliep in een soort van literair pamflet a la 'Aan het volk van Nederland'. De Kop van Jut is president Uzziah Push, die als de hartenboer in een kaartspel op het omslag staat: een man die naar Nouwens vaste overtuiging oorlogszucht, messiaanse zendingsdrang en domheid in zich verenigt. Hoe moet dat aflopen?
Recensie van De pias van het Pentagon, overgenomen uit Liter.
Ik zal geen boek meer schrijven dat is gebonden aan de actualiteit
Na de indrukwekkende roman Het negende uur uit 1997 was het wachten op een nieuw boek van de vooral door het christelijke lezerspubliek hooggewaardeerde romancier Pieter Nouwen. Begin februari 2004 verscheen er ineens een nieuw boek van hem. Maar niet zo'n langverwachte roman à la Het negende uur of De lichtwachter, waarin (christelijk) geloof en ongeloof met elkaar worden geconfronteerd. De pias van het Pentagon bleek een actueel, politiek boek te zijn, waarin het christelijk geloof slechts zijdelings een rol speelt.
Recensie van De pias van het Pentagon uit Liter
„Ik hou erg van structuur en lees liever geen dingen die niet kunnen”, zegt J. N. de Wildt-Rentier, docente Nederlands op de Gomarus Scholengemeenschap in Gorinchem. Toch noemt ze ”Het negende uur” van Pieter Nouwen als haar favoriete boek. Een opvallende keuze, want het boek heeft een magisch-realistisch einde.
Schrijver en journalist Pieter Nouwen is vrijdag in het ziekenhuis van Meppel overleden. Dat is zondag bekend geworden.
Hoe geloofwaardig ben je als christen?
Van lezen houdt ze wel. Nellianne van Schaik-Maljaars geeft Nederlands op het Calvijn College in Goes. Ze heeft veel boeken in haar handen gehad, maar "Het negende uur" van Pieter Nouwen vindt ze een van de allermooiste boeken.
Dit interview is geschreven door Annelies Poortvliet en Adrianne Dieleman. Met hun inzending wonnen ze de prijs van de Yord Literatuurwedstrijd: een dagje naar Parijs.
Geen stijl of: de groeiende armoede van de Nederlandse prozakritiek
Wat ik hieronder ga beweren, laat zich uitstekend inleiden met het volgende citaat.
'Welkom in Wenen, Rudolf Herter uit Amsterdam. Morgenavond leest u in de National-bibliothek uit uw magnum opus De Uitvinding van de Liefde, dat ook in Oostenrijk talloze enthousiaste lezers heeft gevonden. Het is een moderne versie van de middeleeuwse legende van Tristan en Isolde - een ontroerende roman van bijna duizend pagina's, maar voor velen is zelfs dat nog te weinig. Kunt u de toeschouwers in het kort een denkbeeld geven van uw boek?'
'Nee, dat kan ik niet, en ik zal u vertellen waarom.'
Prozakritiek in Liter van Pieter Nouwen
De vuurtorenwachter van Chipiona
De zonsondergang vanaf de pier van Chipiona is spectaculair. Terwijl het laatste streepje zon achter de einder in zee verdwijnt, lichten de ramen van de hooggelegen kerk op alsof er een vuur achter brandt. Het is niet moeilijk te geloven dat daar, in die kerk, nog altijd de man wacht die Pedro de Luna heet. De man die in de roman "De lichtwachter" zijn leven offert, maar daarna toch niet dood is.
Leven van Bach en dood van Schneider
Spanningsvol, eigentijds, diepzinnig en voluit christelijk. Die kwalificaties gelden voor de nieuwe roman van Pieter Nouwen, "Het negende uur". Op het bijbelse negende uur riep de stervende Christus uit: ,,Eli, Eli, lama sabachthani". Deze woorden vormen een leidend motief in dit indrukwekkende nieuwe boek.
Lege treurnis of levende traditie
Jeruzalem staat tegenover Babylon, de stad van God tegenover de stad van de aarde. In de lijn van Augustinus schrijft Pieter Nouwen: ,,De wereld van de gelovige is een andere dan die van de ongelovige". Zijn onlangs verschenen roman "Het negende uur" waarvan binnenkort een tweede druk verschijnt- beschrijft de twee werelden, die de auteur beide uit ervaring kent.
Hedendaagse romans die het belang van religie als thema hebben, zijn zeldzaam. Nog zeldzamer is literatuur waarin het christelijke geloof van levensbelang blijkt. "De lichtwachter" van Pieter Nouwen is zo'n roman. In een thrillerachtig verhaal blijkt uiteindelijk het geloof in God als Schepper van alle dingen de basis te zijn voor moraal en betekenis.