Wind, Harmen

Koppig roeien naar de overkant

'Maar had geen adem meer genoeg / en ben gevlucht in dit gedicht: / nood trappen naar het morgenlicht, / vervaald en veel te vroeg.' Dit zijn de bekende slotregels van Gerrit Achterbergs gedicht 'Thebe'. Harmen Wind gebruikte ze als motto voor zijn nieuwe bundel Buiten adem.

Tekstvast, maar gevallen

Over de verhouding tot zijn vader en de hem in de maag gesplitste erfenis heeft Harmen Wind nu een roman geschreven: Het verzet. Voor zijn alter ego Hessel Wisch is het geen vrijblijvend karwei. 'Ik moet. Ik moet mijn vader voortzetten, zijn boodschap voortzeggen. Dit moeten grijpt me aan en laat me niet meer los. Ik kan niet anders dan er mijn verhaal van maken, een verhaal dat hem van zijn gelijk bevrijdt. Om hem te behouden moet ik hem verraden.'

De denkende harlekijn

Clowns zijn er in soorten en maten. Iedereen kent de domme August - plaatselijk bekend als Bassie of Pipo - met zijn slobberpak, zijn rode neus en zijn domme streken. Maar ook is er de pierrot, de witte clown afkomstig uit de commedia dell' arte. Hij is melancholisch of zelfs kwaadaardig wanneer hij de domme clown laat struikelen als deze nog niet over zijn eigen veel te grote schoenen gestruikeld was.

Menselijkheid is niet genoeg

Er was een tijd dat Harmen Wind en Henk van der Ent zich bewogen binnen de kring van de christelijke literatuur. Ze leverden bijdragen aan bladen als Woordwerk en Bloknoot, en ze schreven over hun worsteling met het geloof. In hun jongste publicaties pleiten ze nog altijd voor menselijkheid, maar de verticale dimensie lijkt uit hun verhalen verdwenen.

Harmen Wind, schatgraver in de menselijke geest

Niet alleen het schrijven, ook het lezen van poëzie is in hoge mate een kwestie van oproepen en verwerken van associaties. In dit opzicht is alleen reeds de omslag van "Buiten adem", de nieuwe bundel van Harmen Wind, te beschouwen als een gedicht. In vijf reeksen, met titels die verwijzen naar ervaringen van de menselijke geest, gaat de dichter op zoek naar wat ogenschijnlijk buiten de werkelijkheid staat en haar toch als aangrijpende realiteit stempelt.

Bestaan in plaatselijke tijd

De titel en de indeling van Harmen Winds onlangs verschenen bundel "Plaatselijke tijd" doen vermoeden dat zijn verzen stuk voor stuk het onderwerp "tijd" behandelen. Voor een aantal gedichten geldt dit slechts zijdelings.