Zomeren, Koos van
Schrijver, dichter en columnist Koos van Zomeren keert in zijn jongste boek terug naar zijn land van herkomst: Herwijnen. Wat is er gebeurd met het landschap, de laatste halve eeuw? En hoe heeft dat de bewoners van het Gelderse dorp veranderd? Van Zomeren is somber over de ontwikkelingen: verdwenen geschiedenis, verdwenen natuur, verdwenen armoede en verdwenen karakter.
Zinderende zinnen, matige compositie
Koos van Zomeren heeft de smaak van thrillers weer te pakken. "Sneeuw van Hem", toch ook van fors formaat, is snel achterhaald door "Een deur in oktober". Het opvallende van deze laatste roman "met de allure van een thriller" is dat, in tegenstelling tot eerder verschenen romans of thrillers, je kunt spreken van een "happy end". In zoverre dat de door de hoofdpersoon vermoorde kunstenaar op de laatste bladzijden nog springlevend blijkt te zijn.
Gelukkig zijn als een kikkervisje
Schrijver Thomas Hem is een schrijver van niks. "Net genoeg fantasie om op (een) idee te komen, maar lang niet genoeg om het uit te voeren. Gewoon niet geduldig, niet vasthoudend, niet virtuoos genoeg".
Recensie van Sneeuw van Hem
Op 5 april 1995 sprak Koos van Zomeren in een column op de voorpagina van NRC Handelsblad het verlangen uit om een verhaal te schrijven. Een verhaal zonder ook maar een spoor van kwaad. Hij dacht aan een kleine roman.