Langenberg, Roeltje

In de aanklacht een element van hunkering

Moeder... Voor Martinus Nijhoff een psalmzingende getuige. Voor Ida Gerhardt een stormbevochten en overwonnen eigenhaat. Voor Roeltje Langenberg een engel in nachtpon op klaarlichte dag die de toegang tot de tuin van het onnozel kindergeluk verspert. Na drie boeken van laatstgenoemde auteur is het misschien tijd voor een kritisch zelfonderzoek van ieder kerklid. Welke indruk maken wij -vaders en moeders- op onze kinderen als het gaat om onze verhouding tot God...? Het is uiterst eenvoudig om deze schrijfster, die net als Salomon Zeitscheck uit Abel J. Herzbergs novelle "Drie rode rozen" God voor de rechtbank van de menselijke rede wil dagen, het etiket "onchristelijk" op te plakken. Maar zo eenvoudig mogen wij het ons niet maken. Misschien moeten we de moed hebben om Roeltje Langenberg door het lezen van haar boeken te bevragen op het waarom van haar afwijzing. Misschien slaat de lezers dan een heilzame schrik om het hart. "Zou ík door mijn geestelijke houding óók een hindernis geweest zijn tussen haar en U, Heere?"