Jellema, C. O.
Beschroomd, maar onstuitbaar verlangen
Afgelopen voorjaar, op 19 maart, overleed de dichter C. O. Jellema, na een korte, ernstige ziekte. Slechts twee weken daarvoor was zijn laatste bundel verschenen. Jellema wist dat het zijn laatste zou zijn. Hij was, vanaf zijn debuut in 1961, een onmodieus dichter, beschroomd metafysisch, maar zonder angst voor grote woorden. Ook als mens boezemde hij, schuchter maar beslist, respect in.
Poëtische meditaties van Jellema
De vorige bundel van C. O. Jellema ("Droomtijd", uit 1999) viel in twee delen uiteen. Het eerste deel bestond uit sonnetten, het tweede uit gedichten in vrijere versvormen. In een nieuw, klein bundeltje met de titel "Langs de vloedlijn" staan alleen vrije verzen: de gedichten zijn niet in een vaste versvorm geschreven en de regels rijmen niet. Maar het is bepaald wel poëzie.
De dichter C. O. Jellema heeft zijn jongste bundel "Droomtijd" genoemd. Met die titel zijn enkele belangrijke thema's van de bundel gegeven: de tijd en de droom - de droom om de tegenwoordige tijd te ontvluchten, om het verleden tot leven te wekken, om in een droomtijd te leven kortom.