Als Paulus schrijft dat vrouwen moeten zwijgen in de kerk, geldt dit dan ook voor vrouwen in de kerk van nu? En waarom is er geen christen te vinden die vindt dat ontuchtplegers gestenigd moeten worden, terwijl dit wordt voorgeschreven in het Oude Testament? En een astronomisch wonder zoals in het boek Jozua, waar de 'zon stilstaat', kun je dat zomaar beeldspraak noemen?
Met de Bijbel in de hand verdedigt de ene christen het ene standpunt, terwijl een ander hem vurig bestrijdt met diezelfde Bijbel. Kennelijk kunnen we de Bijbel op heel verschillende manieren interpreteren en toepassen, zoals blijkt uit actuele geloofsdebatten rond schepping en evolutie. en religie en geweld. Het is dus te simpel om te zeggen dat 'je gewoon moet lezen wat er staat', zoals het ook te simpel is om te zeggen dat 'de Bijbel niet meer van deze tijd' is. Maar hoe bepaal je nu wat wel van toepassing is voor deze tijd - en hoe en wat niet? Dergelijke vragen komen aan de orde in de 'hermeneutiek'. Dat klinkt saai, maar het raakt dus aan uiterst relevante discussies. Voor wie zich daarin serieus wil verdiepen,is er nu een uitstekend boek op de markt: Tussen teksten lezer, van nieuwtestamenticus Arie Zwiep (VU).Het is stevige academische kost, maar Zwiep schrijft helder en trefzeker. Hij beschrijft de geschiedenis van de bijbeluitleg vanaf de eerste kerkvaders tot en met Schleiermacher (1768-1834). Later volgt nog een tweede deel, over de hedendaagse ontwikkelingen. (Ronald Westerbeek)
Arie Zwiep: Tussen tekst en lezer - Een historische inleiding in de bijbelse hermeneutiek, VU University Press, 453pag., € 39,95.
