Hoe stelt een christelijke minderheid zich op in een seculiere samenleving? Dat is een vraag die de kerk al eeuwen bezighoudt. Enerzijds beoogt de kerk de bekering van allen tot Christus. Zonder meer accepteren dat mensen niets met Christus te maken willen hebben, kan niet. Tegelijk geldt: dwang staat haaks op het christelijk geloof (hoewel de geschiedenis lastige praktijken van christenen toont). De slotsom van veel politieke denkers van christelijke huize luidt: ieder mens moet in zijn vrijheid gerespecteerd worden, maar de kerk heeft de roeping het Evangelie te verbreiden.

Jan van der Graaf, voorheen voorman van de Gereformeerde Bond, is al jaren geïntrigeerd door de vragen rond politiek en geloof. Hij publiceerde een boek, Een land van minderheden, waarin hij op het bovenstaande zijn visie geeft. Van der Graaf trekt de cirkels wijd: hij bespreekt hoe de spanning tussen geloof en politiek (vanuit het gezichtspunt van de tolerantie) aan de orde was in het vroege christendom, in de Middeleeuwen en in de moderne tijd. Daarbij gaat hij graag in op denkbeelden van theologen en andere denkers.

Dit boek is heel kritisch bejegend vanuit de SGP. Van der Graaf zou schipperen. Wat je in elk geval kunt zeggen, is dit: Van der Graaf worstelt tenminste. Hij is een mens van vandaag én een burger van de toekomst. Dat levert een spanning op, waarvan zijn boek verslag doet.

Jan van der Graaf: Een land van minderheden - Tolerantie: vraagstuk en waagstuk, Uitgeverij Groen, Heerenveen 2008, 256 blz., € 12,50

Dit artikel is eerder verschenen in CV•Koers, opinieblad voor de christen vandaag. Zie ook: www.cvkoers.nl en www.tjerkdereus.nl.  
© CV•Koers/Tjerk de Reus.