Als zijn studenten - onderwijsassistenten en spw’ers in opleiding- hun diploma krijgen, leest hij voor uit zijn favoriete boek: ”De gelukkige klas” van Theo Thijssen. Om ze mee te geven dat elk kind het waard is om liefdevol en aandachtig behandeld te worden. Docent Nederlands Frans-Jan Hertog: „Kijk naar de persoon achter het kind”.

Naam: F. J. Hertog (39)
Woonplaats: Moerkapelle
Functie: Docent Nederlands aan het Hoornbeeckcollege te Rotterdam F. J. Hertog (39)

Favoriete boek: ”De gelukkige klas” van Theo Thijssen

Waar gaat ”De gelukkige klas” over?
„Het is een dagboek van een schoolmeester die twee klassen onder zijn hoede heeft. Thijssen beschrijft de dagelijkse belevenissen rondom de school: de lessen, de ruzies op het schoolplein, wat er gebeurt in de gang en de gesprekken van de leraren in de docentenkamer. Eigenlijk het alledaagse schoolleven dus, maar met een aandachtige blik. De school staat in een achterstandswijk: de Amsterdamse Jordaan. Kinderen worden er verwaarloosd en niet gestimuleerd om hun best te doen. Toch heeft de schoolmeester oog voor elk kind, hoe onverzorgd en armoedig het ook is.”

Waarin is Thijssen sterk?
„Hij leeft zich goed in in de kinderfantasie. Het is heel mooi als hij tekent hoe een kind dromerig naar buiten staart als er een bijzondere vlinder voorbijkomt. Ook beschrijft hij treffend hoe kortzichtig volwassenen soms met kinderen omgaan. De schoolmeester geeft een kind bijvoorbeeld eens een harde klap als het niet meeleest, zonder er rekening mee te houden dat kindergedachten ook wel eens af kunnen dwalen, net als bij volwassen. Tijdens de diploma-uitreiking van mijn studenten lees ik vaak voor uit dit boek. Ik wil de studenten meegeven dat ze naar de persoon achter het kind moeten kijken. Heb oog voor elk kind.”

Wat raakt u in dit boek?
„”De gelukkige klas” speelt in de jaren twintig van de vorige eeuw. Onderwijzers hadden toen weinig mogelijkheden en heel beperkt lesmateriaal. Maar de schoolmeester van ”De gelukkige klas” weet er toch wat moois van te maken. Bijvoorbeeld door de kinderen aan het einde van het schooljaar te verrassen met oude schoolboekjes of door landkaarten uit te delen. Dat vind ik inspirerend: mooie dingen doen met weinig middelen.”

Literaire kwaliteiten?
„Dit boek is gewoon goed geschreven; het pakt je. Het is in 1926 ook uitgeroepen tot het boek van het jaar. ”De gelukkige klas” heeft geen meerduidige verhaallijnen of dubbele betekenissen.”

Minpunten?
„Het socialisme wordt vrij sterk gepropageerd in het boek. Maar dat is ook weer heel goed te begrijpen: er was veel rechtsongelijkheid en sociale achterstelling in die tijd.”