Als moderne twintigste-eeuwer zit Dolf plotseling in de middeleeuwen. Waar hij te maken krijgt met pest, sluwe monniken en onschuldige kinderen. ”Kruistocht in spijkerbroek” is het favoriete boek van docent Nederlands C. E. Oussoren. De roman is niet alleen spannend; er zit ook een diepzinnig thema in.
Naam: Clarinde Oussoren (22), Utrecht
Functie: Docent Nederlands aan de Fruytier Scholengemeenschap te Apeldoorn
Favoriete boek: ”Kruistocht in Spijkerbroek” van Thea Beckman
De zestienjarige Dolf stapt op een dag in de tijdmachine, waardoor hij in de middeleeuwen belandt. Door pech kan hij niet meer terug en raakt hij verzeild in een kinderkruistocht, die op weg is naar Jeruzalem. Dolf verbaast zich over de gehoorzaamheid van de kinderen. Blindelings volgen ze de bevelen van monniken op. Bovendien geloven ze dat de zee zich splijt als ze bij het heilige land aankomen. Met zijn twintigste-eeuwse ervaringen besluit Dolf het bedrog aan te pakken. Dat brengt hem in gevaarlijke situaties”.
Is het boek spannend?
„Ja, het is heel goed geschreven. Ik las het zonder een moment van verveling. Bovendien maakt Beckman alle verhaallijnen goed af.”
Een verhaal over de middeleeuwen; is dat niet saai?
„Nee, want er komen allerlei interessante dingen voorbij. Bijvoorbeeld de manier waarop middeleeuwers voor hun eten zorgen, spullen vervoeren, of hoe schoenen en wapens gemaakt zijn.”
Sterk thema in het boek?
„Dolf verbaast zich erover dat de kinderen in God geloven. Ze denken dat Hij een kruistocht goed vindt. Dolf wil juist zelf een mening vormen en vindt het raar dat de kinderen onvoorwaardelijk vertrouwen op heiligen en geestelijken. Hij zoekt steeds naar oplossingen voor problemen, zoals epidemieën. Daarmee bereikt hij wel veel, maar eigenlijk snapt Dolf heel weinig van middeleeuwers. Ik vraag me dan af; wat is nu beter? Zo’n twintigste-eeuwer die alleen zijn intelligentie gebruikt, of een middeleeuwer die blindelings in God en de kerk gelooft?”
Komt het geloof er bekaaid vanaf in het boek?
„Nee, niet in z’n totaliteit. Beckman is wel kritisch over het blindelings volgen van heiligen. Ik merk zelf ook dat ik me meer verwant voel met de twintigste-eeuwse Dolf dan met het geloof van de middeleeuwer. Anderzijds zijn wij als moderne mensen wel erg met ons verstand bezig. We kunnen ook heel veel leren van het geloofsvertrouwen van middeleeuwse mensen.”
Klik hier om meer te lezen over Thea Beckman.