Wie "Kees de jongen" van Theo Thijssen heeft gelezen, is gefrustreerd. De vraag die na het dichtklappen van het boek blijft knagen, is deze: "Heeft Kees de jongen ooit zijn Rosa gekregen?" Immers, op het emotionele hoogtepunt van het verhaal verklaren Kees, de jongen, en Rosa, het meisje, elkaar hun prille liefde. Maar dan staat daar meteen het hatelijke woordje "Einde". Hoe ging het verder met die twee kinderen? 

Gelukkig heeft Thijssen, zo'n zestig jaar na zijn dood, ingezien dat een schrijver zijn lezertjes niet met zo'n open einde kan opzadelen. En dat is de reden dat de heer Peter A. Zwijnenberg, wonende in Alphen aan den Rijn, in september 2001 "zómaar en zonder aanwijsbare oorzaak gehoor geeft aan een innerlijke drang, een vervolg te moeten schrijven op het boek "Kees de jongen", dat hij zo'n vijftig jaar geleden voor het laatst las." Pas als hij "aarzelend" begint wat ingevingen voor een vervolg op papier te zetten, begrijpt hij dat de overleden schrijver zelf hem, de voormalig museumconservator, heeft uitgekozen voor het schrijven van een vervolgboek. 

Zwijnenbergs vrouw Tonny kan er, als onafhankelijke bron van informatie, over meepraten: "De enorme gedrevenheid, evenals de griezelige snelheid waarmee vooral het eerste deel, "Kees de jongeman", tot stand kwam en waarbij Peter steeds midden in zijn dagelijkse bezigheden werd gestoord om te MOETEN schrijven, maakte mij af en toe best wel een beetje bang. Vooral het feit dat hij na het gereedkomen van een op die manier totstandgekomen hoofdstuk zelf niet eens wist wat hij geschreven had en pas dan, vaak ontroerd, van de inhoud kon kennisnemen, maakt zijn "Kees de jongeman" en het tweede deel "Kees de man" tot een uniek en emotioneel boek." 

Alsof dit nog niet genoeg is, doen ook Zwijnenbergs broer dr. Eric Zwijnenberg en een in Zuid-Frankrijk wonende vriendin een duit in het zakje. Ze prijzen de literaire kwaliteiten van Zwijnenberg om het hardst. "Wat heerlijk om dit te hebben mogen lezen", zegt de Franse vriendin. "Nu weet IK tenminste hoe het verder met Kees ging. Alle andere fans van hem moeten nog maar afwachten of jij zo goed wilt zijn om het uit te geven." 

Dat laatste is Zwijnenberg inderdaad van plan. Alleen werkt de kleindochter van Theo Thijssen niet erg mee. Ze reageert niet op brieven waarin Zwijnenberg haarfijn uitlegt hoe zijn boeken toe stand zijn gekomen. Hoe dom en kortzichtig. "Het zou een prachtige gelegenheid zijn geweest voor het uitgeven van een trilogie: "Kees de jongen - Kees de jongeman - Kees de man". En zodoende zoekt Zwijnenberg nu zelf een uitgever voor zijn twee delen. 

Het is maar te hopen dat de familie Zwijnenberg een goedkope en volstrekt misplaatste publiciteitsstunt heeft willen uithalen. Anders is de conclusie gerechtvaardigd dat het duo wel heel ernstig geschift is. In elk geval zal geen weldenkende uitgever zijn parels voor de zwijnen werpen.