Drieëndertig jaar nadat ze debuteerde, publiceert de nu bijna tachtigjarige Thea Beckman haar vierentwintigste boek. Onder de titel "Gekaapt!" moet het eind deze maand in de winkel liggen. Opnieuw een vlot geschreven verhaal over een jongere uit het grijze verleden. 

Het is om precies te zijn 22 februari 1399, als Beckmans nieuwste hoofdpersoon in beeld komt. Gerlof Eekhout is zijn naam, 15 jaar oud, zoon van een rijke koopmanszoon uit Kampen. Met zijn oom Josef mag hij zijn eerste handelsreis per schip maken. 

Het schip wordt echter gekaapt. Gerlof en oom Josef komen gevangen te zitten, totdat vader Eekhout voor losgeld zorgt. Zo komt Gerlof heelhuids in Kampen terug, maar hij wil het er niet bij laten zitten. Ooit neemt hij wraak, zo houdt hij zichzelf voor. Hij zorgt er alvast voor dat hij het boogschieten onder de knie krijgt. Als er uiteindelijk een complete vloot uitvaart om eens met de kapers af te rekenen, mag Gerlof tot zijn grote verdriet niet mee. Later krijgt hij echter een nieuwe kans. 

Ondanks een paar bloedige gevechten is "Gekaapt!" geen razend spannend boek, maar je bent als lezer wel benieuwd of Gerlof erin slaagt wraak te nemen. Daarnaast loopt er nog een romantischer (weliswaar niet al te originele) rode draad door het verhaal. Het is namelijk de vraag of Gerlofs zus Gese van hun vader trouwen mag met de schipheer van De Bonte Koe. 

Alles loopt goed af. Het goede wint van het kwade. Dat vinden de meeste lezers nog altijd prettig. En hoewel Thea Beckman in een interview beweert geen boodschappen in haar boeken te leggen (daarvoor "moet je in de winkel zijn"), bevat haar verhaal toch ook wel enige moraal. Zo laat ze Gerlofs zus Mette zeggen: "Maar ik maak me zorgen over Gerlof en oom Josef, vader! Die kogge en haar lading, dat is maar geld. Mensenlevens zijn toch belangrijker?" () "We maken ons allemaal zorgen kind", zuchtte Pieter Eekhout. "En je hebt gelijk: mensenlevens zijn meer waard dan geld." 

Bovendien neemt de auteur het hier en daar nog maar eens op voor de vrouw. "Mannen hebben het veel leuker", vond Mette opstandig. "Zij komen overal en krijgen wat van de wereld te zien. Wij wij zitten altijd maar thuis". En een aantal bladzijden verder: "Zoals gewoonlijk sprak Mette uit wat haar zuster alleen maar dacht. "Het lijkt me heerlijk om man te zijn. Mannen komen overal en zien de mooiste steden." 

Godsdienst hoort er ook in dit boek van Beckman gewoon bij, niet als doorleefd geloof, maar als gewoonte: "En jij zoon, doe je best; let goed op en vergeet je avondgebed niet" - "Menigeen zond ze een stil gebed achterna, want het leven op zee was zwaar en vol gevaren." Al te vrome mensen, zoals tante Gertrude, komen er niet goed af. Ook dat is geen nieuw verschijnsel in boeken van Beckman. 

De karakters zijn plat: tante Gertrude is gierig, Gese is ijdel, Gerlof is geen held, maar hij zet toch door. Beckmans kracht ligt nog altijd niet in haar personages, maar in de historische setting. Ze tekent in de eerste plaats -zij het vrij oppervlakkig- een bepaalde tijd. Dat zit 'm in kleine dingen: tante is begijn; Gese gaat naar de botermarkt, de rijke familie heeft dienstmeisjes. Dit maakt "Gekaapt!" tot een leuk verhaal, al bevat het mijns inziens niet genoeg originaliteit en spanning om een nieuwe "Griffel" in de wacht te slepen. 

N.a.v. "Gekaapt!", door Thea Beckman; uitg. Lemniscaat, Rotterdam, 2003; ISBN 90 5637 516 4; 133 blz.