Yord
Yord
Yord Literatuur
Boekverslag maken? Informatie nodig voor je literatuurdossier? Yord biedt alles wat je wil weten over literatuur. Talloze recensies, informatie over dichters, schrijvers, poëzie en proza. Zoek op auteur of in een van de dossiers.
 
 
 
Zoeken op auteur
 
Dossiers
 
 
 
arrowYord literatuur
Literair lexicon

Literaire teksten

Links

Zoeken
Literatuur inzicht
 

A. Harbers

Redacteur: Marjanne van Beek en Annerieke van de Brug

Het dagboek spreekt

Ruzies, eenzaamheid, verveling; onderduiken is lang niet zo spannend als het lijkt. Anne Frank vertelt haar belevenissen in haar dagboek. Docente Nederlands aan de Jacobus Fruytier Scholengemeenschap A. Harbers vindt het haar mooiste boek. „Het dagboek van Anne Frank spreekt. Je raakt helemaal verbonden met het leven in het Achterhuis."

Dit interview is geschreven door Marjanne van Beek en Annerieke van de Brug. Met hun inzending wonnen ze de prijs van de Yord Literatuurwedstrijd: een dagje naar Parijs.

Het favoriete boek: "Het dagboek van Anne Frank"
Schrijver: Anne Frank 

Omschrijf kort waar het boek over gaat.
„Het dagboek begint op de dag dat Anne Frank, een joods meisje, voor haar 13e verjaardag een dagboek krijgt. Ze vertelt daarin over haar belevenissen voor en tijdens de onderduikperiode in het Achterhuis in Amsterdam. Ze was 13 à 14 jaar."

Wat voor genre is het boek?
„Het is een waar gebeurd, historisch oorlogsboek uit de Tweede Wereldoorlog."

Waarom is dit uw favoriete leesboek? Wat is er dan zo mooi aan?
„Het dagboek van Anne Frank spreekt. Je raakt helemaal verbonden met het leven in het Achterhuis. Je leest ook over haar diepste gevoelens. Ze is heel eerlijk over de ruzies tussen haar en haar moeder, ergert zich soms vreselijk aan haar oudere zus Margot die het allemaal altijd perfect doet, ze baalt van het opgesloten zitten en verveelt zich vaak. Maar ook ervaar je de spanning die leeft bij haar en de mensen om haar heen. Zijn ze echt veilig in het Achterhuis of niet?"

Omschrijf kort de hoofdpersonen.
„De hoofdpersoon is Anne Frank. Ze is een 13-jarig joods meisje, en wordt geboren in Duitsland. Anne vraagt veel aandacht van haar ouders, vooral van haar vader. Ze is een slim, levendig meisje. Ook kijkt ze goed om zich heen naar het gedrag van andere mensen, ze kan heel kritisch zijn. Anne’s zusje Margot is 16 à 17 en zijn erg verschillend, Margot is namelijk erg rustig en gehoorzaam.
De ouders van Anne emigreren omdat de situatie in Duitsland voor joden steeds gevaarlijker wordt. Anne’s vader, Otto, overleefde als enige van het gezin de oorlog. Haar moeder, Edith was een beschaafde vrouw. Het botst erg tussen Anne en haar."

Is het een boek voor jongeren?
„Ik vind dit boek echt een aanrader voor jongeren. Er zijn zoveel verzonnen boeken over de oorlog geschreven die zo spannend mogelijk moeten zijn. Dit boek is werkelijkheid, en niet spannender gemaakt dan het toen was. Daarom raakt het je."

Zit er een boodschap in het boek?
„Ja. Zoals ik al zei, zet het boek je aan het denken. Hoe heeft een man als Hitler ooit zoiets kunnen bedenken: systematisch Joden vermoorden? Waarom moesten zo ontzettend veel onschuldige mensen sterven? Tegelijkertijd is het ook een les voor ons in deze tijd. Hoe gaan wij om met mensen uit andere culturen die naar Nederland moesten vluchten?
Natuurlijk kun je de situatie van vandaag niet helemaal gelijk stellen met die van toen, maar toch moet het ons tot nadenken stemmen over onze houding naar onze naaste."

Wat is het mooiste moment uit het boek?
„De meeste dingen gaan over het leven van elke dag. De gesprekken, de ruzies die er soms zijn, het zo stil mogelijk moeten zijn overdag, haar gevoelens, de dingen die ze te doen hebben. Ze beschrijft bijvoorbeeld een keer heel precies hoe ze elke avond met z´n allen naar bed gaan. Om de beurt in de badkamer, zo snel mogelijk je klaar moeten maken omdat er wachtenden na je zijn. Na alle bedrijvigheid voel je dan als het ware met haar de stilte van de nacht, hoor je het nog nadruppelen van een kraan terwijl ze in slaap valt."

Wekte het boek emoties bij u op?
„Ik heb vaak gelachen om de manier waarop Anne schreef. Bijvoorbeeld over de ruzies met haar moeder en de andere mensen om haar heen, de kritiek op iedereen en zichzelf. Soms beschrijft ze zo´n gesprek waarin het volgens haar mis gaat, schitterend. De gedachte dat het dagboek stopt op de dag voordat ze weggevoerd zijn en dat Anne het concentratiekamp niet heeft overleefd is heel indringend, maakt je ook verdrietig."