De romans van Janette Oke slaan aan. Het aantal boeken die van haar uit het Engels werden vertaald, moet wel rond de tien liggen, nu "De liefde leert wachten" en "Vervreemde harten" zijn verschenen. 

In de eerstgenoemde uitgave staat opnieuw het grote gezin van Clark en Marty Davis centraal. Het valt niet mee om alle kinderen en kleinkinderen nog uit elkaar te houden. Gelukkig staan de familiebanden voor in dit deel duidelijk op een rijtje. 

Belinda, het ,,zondagskind" van Clark en Marty, is de hoofdpersoon. Ze wil verpleegster worden en mag geregeld met haar broer Luke, de dokter, mee op huisbezoek. Net als in eerdere delen houdt de schrijfster de spanning er vooral in door middel van bloederige verhalen. Verloor Clark in een vorig deel zijn been, nu moet een van Lukes patiënten een arm missen. Het jonge slachtoffer raakt na de amputatie diep verbitterd. Belinda, die Luke dapper heeft bijgestaan bij het afzetten van de arm, is met de jongen begaan. 

Sympathiek
Ondertussen doen haar ouders er alles aan om de tot armoede vervallen ouders van de gewonde jongen aan een baantje te helpen. Daarbij heeft moeder Marty nu ook haar handen vol aan de opgroeiende meisjes om haar heen. Behalve Belinda woont namelijk ook haar nichtje, Marty's kleindochter Melissa, bij hen in huis. Met name Amy Jo, een andere kleindochter die op hetzelfde erf woont en bevriend is met Belinda, moet hieraan wennen. De vriendschap moet nu gedeeld worden en dat valt niet altijd mee voor de drie meisjes. Vooral niet als er ook nog een aardige jongen in het spel komt. "De liefde leert wachten" (jammer, dat de oorspronkelijke titel "Unfolding love"- niet beter werd vertaald) is een sympathiek en eenvoudig vertelde familieroman zonder echte climax. 

Respect
Sympatiek is ook de hoofdpersoon uit "Vervreemde harten", de jonge, hardwerkende weduwe Sarah uit het westen van Noord-Amerika. Dat geldt in een deel van het boek echter minder voor haar dochter Rebecca. Het meisje wordt op zesjarige leeftijd naar een school in het oosten gestuurd. Moeder Sarah werkt zich in het westen krom om in leven te blijven en daarnaast de opleiding van haar dochter te betalen. Ze neemt de zware vrachtrijdersbaan van haar gestorven man over, doet vanaf 's morgens heel vroeg het werk dat alleen voor sterke mannen geschikt is en verwaarloost zichzelf. Alles heeft Sarah ervoor over om Rebecca een goede opleiding te laten geven. 

Als het meisje na jaren als tiener thuiskomt, blijkt ze echter totaal van haar moeder en haar geboortegrond te zijn vervreemd. Het kost veel strijd en tranen voordat ze haar trots laat varen en zich aanpast in het stoffige westen, zonder de luxe van een riante woning, dienstmeisjes en dure kleren. Dan pas krijgt ze diep respect voor haar zichzelf opofferende moeder en schaamt ze zich niet langer voor haar. Ook Seth, een van de gelovige jongeren uit het dorp, krijgt betekenis voor haar. 

Niet altijd levensecht
Niet altijd komen de passages in het boek even levensecht over. Een kleutertje dat tegen haar moeder zegt: ,,We moeten een gezin vormen" kom je in het leven van alledag tenminste niet zomaar tegen. 

Toch weet Janette Oke wel meeslepend te vertellen over het eindeloos schijnende geploeter van Sarah, dat telkens toch weer niet voldoende lijkt om haar genoeg verdiensten te bezorgen. Voor liefhebbers van niet al te gecompliceerde romans is ook deze uitgave wellicht een boek naar het hart. 

N.a.v. "De liefde leert wachten" en "Vervreemde harten", door Janette Oke; uitg. Kok, Kampen, 1996; resp. 205 en 230 blz.