In de serie "De erfenis van Shiloh" van Bodie Thoene is nu het derde deel, getiteld "Uw rechterhand verlost mij", verschenen. Deze roman is het vervolg op "In het huis van mijn vader" en "Al vallen er duizend", boeken die inmiddels veel waardering hebben geoogst. In deze krant kreeg de serie al ruimschoots aandacht, zodat we over deel 3 minder uitvoerig zullen zijn. 

Thoene vertelt over gefantaseerde personen in Amerika, kort voor de beurskrach van 1929. Het leven in New York en Arkansas wordt ons verduidelijkt. Negers blijken helaas nog allerminst geaccepteerd als volwaardige medeburgers. 

De Amerikaanse samenleving wordt ook gekenmerkt door rijkdom, veroorzaakt door een economische bloei waaraan door de crisis van 1929 een einde komt. De beurs van New York zet die in. Het is de jood Max Meyer, die in deze stad zijn brood verdient als journalist. 
Zijn artikelen over de effectenhandel blijken niet onbelangrijk te zijn. Inmiddels zoekt David, de zoon die Irene O'Halloran hem schonk, in de wereldstad naar zijn vader. Voor Max en David elkaar voor de eerste maal ontmoeten, heeft David al heel wat meegemaakt. Een tweetal Zweedse zeelieden zorgt goed voor hem. Hij verliest z'n sympathieke pleegvaders echter en zijn leven wordt gered door de grote hond Codfish. 

Geldgebrek
Max Meyer wordt intussen gezocht door een werkelijk niemand en niets ontziend misdadiger, baas Quinn, hetgeen heel spannende momenten oplevert... En als we het toch over bazen hebben: de negentienjarige Lily Jones, een negerinnetje, wordt door haar baas verjaagd. Ze is zwanger. Haar man is dood. Toevallig komt ze in Shiloh op de farm van Birch en Trudy Tucker, die zich al ontfermd hebben over de oorlogsheld Jefferson Canfield, die we nog kennen uit de delen één en twee. Jeff en Lily mogen er blijven werken. Het geloofsvertrouwen van die twee is zeer groot. 

De broertjes Bobby en Tommy Tucker groeien op in het vredige Shiloh. Hun leven is in groot gevaar tijdens een orkaan, maar gelukkig blijven ze voor hun ouders gespaard. Het gaat er echter op lijken dat het gezin Tucker de farm moet verlaten wegens geldgebrek. Daar weet de onsympathieke neef J. D. Tucker trouwens misbruik van te maken! Opmerkelijk is dat we over Ellis en Rebecca Warne, die we in de eerste twee delen leerden kennen, in deel drie niets meer lezen... 

De schrijfster koos opnieuw voor heel wat humor, spanning en ontroerende passages. Met name het laatste hoofdstuk, waarin Birch Tucker uiteindelijk de brief opent die zijn overleden moeder hem tijdens de Eerste Wereldoorlog schreef en die hij bewaarde voor een moeilijk moment, zorgt voor een verrassende ontknoping! 

Er is in ons land een steeds groter wordende groep lezers die geen deel van Thoenes werk wil missen. Voor hen is het dus prettig te weten dat er opnieuw een boek van haar in onze taal verkrijgbaar is. Deel vier, "Zeg tot deze berg", is inmiddels ook verschenen. 

N.a.v. "Uw rechterhand verlost mij", door Bodie Thoene; vertaald door G. M. van Velzen-de Kleuver; uitg. Kok, Kampen, 1997; ISBN 90 242 6285 2; 287 blz.