Clive Staples Lewis maakte naam met boeken over middeleeuwse literatuur, christelijke apologetiek en literaire kritiek, maar vooral met zijn romans en zijn kinderboekenserie ”De kronieken van Narnia”. Hij was bevriend met de schrijver J. R. R. Tolkien. Samen vormden ze de kern van de literaire vriendengroep ”The Inklings” en drukten ze hun stempel op de Engelse faculteit van de universiteit van Oxford. 

Mede dankzij Tolkiens invloed wendde Lewis zich tot het christendom, en werd hij belijdend lid van de Anglicaanse Kerk. Op latere leeftijd trouwde hij de Amerikaanse schrijfster Joy Gresham, die vier jaar later overleed aan kanker. Naar aanleiding daarvan schreef Lewis zijn ervaringen neer in ”Verdriet, dood en geloof” (1961). 

Zijn levensovertuiging had grote invloed op zijn werk. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd hij beroemd met radiolezingen waarin hij de grondslagen van het christendom op een heel eenvoudige, begrijpelijke manier uitlegde aan een breed publiek. De lezingen werden later gebundeld in zijn boek ”Onversneden christendom” (1952). Nog meer succes echter had hij met het ontdekkende ”Brieven uit de hel” (1942), waarin een oudere duivel adviezen geeft aan een jongere: hoe kun je een mens het best verleiden? Volgens Smilde is dat boek wellicht voor veel mensen de beste kennismaking met Lewis. 

Realistische verhalen schreef Lewis niet. Hij was gefascineerd door andere tijden en andere werelden. Zijn Narniaserie zit vol mythologische elementen, en in zijn sciencefictiontrilogie verkent hij het leven op andere planeten – voor hem een middel om zijn visie te geven op leven en dood, schepping en engelen, man en vrouw, zonde en verlossing. Die ideeën zette hij trouwens ook uiteen in zijn talrijke essays, waarin hij bovendien het levensgevoel, de wetenschap en de theologie van de twintigste eeuw kritisch tegen het licht houdt. 

Zijn werk is vertaald in meer dan veertig talen, en per jaar worden er wereldwijd nog altijd meer dan een miljoen exemplaren van verkocht.