De uitgever van Janette Okes romans heeft ook in haar jongste boek, "De laatste kans voor Julia" geen bibliografie van de Amerikaanse schrijfster opgenomen. Was dat wel het geval, dan zou het boek zo langzamerhand wel eens ettelijke pagina's dikker geweest kunnen zijn. 

De hoofdpersoon uit deze roman kampt met financiële problemen. Net als alle andere inwoners van de Canadese bergstad is haar man werkloos doordat de enige fabriek in het plaatsje gesloten werd. Steeds meer plaatsgenoten verhuizen. Calder Springs wordt een spookstad. Samen met hun tweeling en een paar andere gezinnen doen Julia en haar man er alles aan om van het verlaten Calder Springs een vakantieoord te maken en om behalve de winkels ook de kerk open te houden. 

Met de pensiongasten die komen logeren, beleven ze merkwaardige dingen. Hun poging blijkt echter een gevecht tegen de bierkaai te zijn. De oorspronkelijke titel, "Julia's last hope", zegt meer dan de (vrij) vertaalde, "De laatste kans voor Julia". 

De paperback is op sympathieke toon geschreven, maar wordt daarnaast vooral gekenmerkt door een zwart-witte karaktertekening. De personages zijn óf extreem onaardig óf bijzonder aardig. Dat (onder andere) maakt het verhaal onrealistisch. Hoewel dit nieuwe boek niet echt spannend is, zullen vooral jonge Oke-liefhebsters wel benieuwd zijn of Julia in haar huis kan blijven wonen. 

N.a.v. "De laatste kans voor Julia", door Janette Oke; uitg. Kok, Kampen, 1998; ISBN 90 242 9296 4; 192 blz.