"We leven allemaal op de rand, denk ik. Op de rand van het nest waar we uitkomen. Op de rand van onze eigen eenzaamheid, tussen willen opgeven en doorgaan. En als we iemand graag mogen, dan óók nog eens op de rand van hun hart". Gedachten die hoofdpersoon Jasper uit Gerda van Erkels "Leven op de rand" aan zijn "dagboek" toevertrouwt. Zeventien jaar is hij. "Geen kind meer en op de rand van de volwassenheid". 

Het is geen echt dagboek, al wordt dat af en toe wel gesuggereerd en al is het hele verhaal in de ikvorm geschreven. Maar zo kon de schrijfster de problemen waar Jasper mee te kampen heeft, authentieker maken. Die problemen zijn niet alleen maar die van de doorsneepuber: verliefdheidjes, moeilijkheden op school enzovoorts. Nee, Jasper is door moeilijkheden thuis terechtgekomen in Plansjee, een opvangcentrum voor kinderen en jonge ren in Leuven. 

Gerda van Erkel, psychotherapeute van beroep, heeft zelf op een dergelijk dagcentrum gewerkt en er een aantal jongeren begeleid.
Jasper ontmoet in Plansjee het meisje Margreet, kaalgeschoren hoofd, blauw geslagen oog, helemaal in het zwart gekleed, slachtoffer van incest, en daardoor heel moeilijk benaderbaar. 

Toch ontluikt er een schuchtere, warme liefde tussen hen. Maar op een dag is Margreet verdwenen, en Jasper begint een speurtocht naar haar, dwars door Frankrijk. Hij vindt haar. En hij praat met haar. "Soms moet je gewoon vertrouwen hebben en springen", zegt hij. "Het minstens geprobeerd hebben. Ik wil niet heel mijn leven uit angst op de rand blijven staan". (...) "Ik drukte een zoen op haar schedel en met mijn arm om haar heen liepen we naar huis". 

Ondanks dit optimistische, maar toch open einde (Margreet gaat voorlopig met Jasper mee terug naar Leuven) is het een triest boek door al die dingen die er in mensenlevens mis zijn gegaan. Het taalgebruik is vaak heel treffend en beeldend, maar wel wat te volwassen literair voor een jongen van zeventien. Daardoor wordt het dagboekidee geweld aangedaan. De omgangstaal in zo'n dagverblijf is natuurlijk niet altijd even beschaafd, maar de werkelijk knetterende vloeken en de schuttingwoorden die gebezigd worden, maken het boek voor de christelijke lezer ontoegankelijk. 

N.a.v. "Leven op de rand", door Gerda van Erkel; uitg. Davidsfonds/Infodok, Leuven; ISBN 9065657568; 209 blz.