Jacobus Revius (1586-1658) geldt als de grootste dichter in de Nederlandse gereformeerde traditie. Nog altijd voelen mensen zich aangesproken door zijn gedichten - prachtige vertolkingen van zijn geloofservaringen die over de eeuwen en de kerkmuren heen reiken.

Met zijn enorme voorliefde voor kunst was Revius een tamelijk unieke figuur in de gereformeerde wereld. Hij was dominee en voelde de verantwoordelijkheid om in alles Gods lof en het heil van zijn medemensen te beogen. Maar hij was ook iemand die veel van wetenschap, literatuur en kunst hield. Die spanning tussen geloof en cultuur leverde hem soms de nodige problemen op. Het zijn al die tegenstrijdige krachten in Revius die hem tot zo'n boeiend mens maken.