"Nachtrijders" is anders van opzet. Bert en Anouk zijn nieuwsgierig naar de inhoud van een vrachtwagen op het parkeerterrein en klimmen door een bodemluik naar binnen. Als zij daar zitten, gaat de vrachtauto rijden. Ze ontdekken, na urenlang rijden, dat de chauffeur te maken heeft met mensensmokkel en proberen te ontsnappen. Ze worden echter betrapt. Bert wordt ergens in een keet vastgebonden en Anouk moet verder meerijden. Bert weet te ontsnappen. Hij keert naar huis terug en gaat de dag daarna zelf op zoek naar zijn zus. Ondanks al het speurwerk dat de politie verricht, ziet hij kans de ontvoering en de mensensmokkel op te lossen. 

Alhoewel kinderen hiervan zullen smullen, blijft het wel verwonderlijk wat hoofdpersonen allemaal aankunnen en oplossen. Bert is nog maar nauwelijks zelf terug van de ontvoering als hij het vooronder van een jacht binnensluipt om daar even een kijkje te nemen. Het zou wat natuurlijker overkomen als hij zich na dat hele vrachtwagenavontuur toch wel even zou bedenken, maar niets van dat alles. Je komt tijdens het lezen bijna niet van het idee af dat Bert toch net even slimmer is dan al de agenten. In het laatste hoofdstuk, een radio-uitzending, vraagt een luisteraar hoe het kan dat Bert steeds als eerste alles ontdekt. Dan geeft nota bene de politiewoordvoerder zelf als antwoord: "Bert is bijzonder begaafd als het gaat om het opsporen van verborgen zaken." Het is overigens jammer dat het laatste hoofdstuk erachteraan komt. Daarin wordt te veel verklaard en dat maakt het verhaal ineens een stuk saaier. 

"Nachtrijders", door Jan van den Dool; uitg. Callenbach, Kampen, 2003; ISBN 90 266 1184 6; 95 blz.