Japin woont in Utrecht. Hij werd in 1956 in Haarlem geboren en is inmiddels een bekende Nederlandse schrijver. Voor zijn boeken kiest hij vaak een historisch onderwerp. In 1996 debuteert hij met "Magonische Verhalen". In 1997 volgt -resultaat van tien jaar onderzoek- "De zwarte met het witte hart". Met dit verhaal over de twee Ghanese prinsjes Kwasi en Kwame, die in de negentiende eeuw aan koning Willem I ten geschenke werden gegeven en als Hollanders werden opgevoed, breekt hij bij het grote publiek door.
"De droom van de leeuw", een grote roman over liefde en verbeelding die vijf jaar later verschijnt, is meer autobiografisch dan (algemeen) historisch. In 2003 publiceert Japin "Een schitterend gebrek", waarvoor hij de Libris Literatuurprijs ontvangt. Het is weer een historische setting: het verhaal van de Italiaanse Lucia, de eerste geliefde van Giacomo Casanova, die Lucia in 1742 leert kennen.
Ook in het Boekenweekgeschenk van 2006 kiest Japin een vergeten geschiedenis: het lot van lilliputters kort voor en tijdens het naziregime. Maar wie wat weet van Japins jeugd vindt er ook autobiografische elementen in terug.
Arthur Japin wilde in zijn kindertijd soms iemand anders zijn. Hij werd gepest, en zowel geestelijk als lichamelijk mishandeld. Japin bevond zich in een isolement, net als de twee Boekenweekgeschenkdwergen Lemmy en Rosa. Zijn vader pleegde zelfmoord toen Arthur dertien jaar was. Het pesten ging door tot zijn zestiende. Het scheppen van een fantasiewereld, de vlucht uit de realiteit, was nodig om te overleven. 

Na de middelbare school kiest Japin ervoor om van het "nu en dan iemand anders zijn" zijn vak te maken. Hij meldt zich in Londen aan bij een toneelschool.