Voor zijn vijfde roman, "Thuiskomst", heeft Randy Alcorn China als decor gekozen. Een van de hoofdpersonen, de Amerikaanse zakenman Ben, ontmoet daar zijn vroegere studievriend Li Quan en komt voor de vraag te staan of hij zijn leven aan God wil overgeven, hoe moeilijk het dan ook voor hem in de wereld zal worden.

Ben is het prototype van de harde zakenman die over alles en iedereen heenwalst als hij zelf maar succes heeft. Zijn huwelijk heeft geen standgehouden en van fanatieke gelovigen op zijn werk moet hij niets hebben, zelfs niet als zij familie van hem zijn. 

Nu heeft hij weer een nieuw doel voor ogen: zakendoen in China, waar de economie zich razendsnel ontwikkelt en waar zijn bedrijf, een multinational in elektrische apparaten, enorme winsten kan boeken. Al jaren geleden is hij daarom Mandarijn gaan studeren en nu ziet hij zijn kans schoon: hij zal naar China gaan om de geest van de Chinese consument te doorgronden, zodat de marketingstrategie om de producten bij deze burgers aan de man te brengen een eclatant succes zal zijn. 

Afgeweken
Natuurlijk brengt de gedachte aan China zijn oude studiegenoot Li Quan in herinnering. Ben voelt er eigenlijk niet veel voor hem te ontmoeten, omdat zijn leven, in tegenstelling tot dat van de Chinees, ver van God is afgeweken. Bovendien heeft hij het contact helemaal laten verwateren. Toch probeert hij hem op te sporen, want hoe zou hij moeten uitleggen dat hij helemaal naar China is gekomen zonder zijn studievriend op te zoeken? 

Hij gaat ervan uit dat Li Quan hoogleraar is geworden, maar zijn secretaresse vindt aan geen enkele Chinese universiteit iemand met die naam. Uiteindelijk stuit ze via een Chinees internetbedrijf op een e-mailadres dat wel eens van Li Quan zou kunnen zijn, en warempel, ze heeft de juiste man gevonden. 

Li Quan is verheugd dat hij Ben na twintig jaar weer zal ontmoeten en hij vraagt hem het boek mee te nemen dat ze vroeger samen hebben bestudeerd. Ben begrijpt dat hij het over de Bijbel moet hebben en hij vraagt zich af waarom hij daar zo geheimzinnig over moet doen. De lezer weet intussen wel beter. 

Geloofsvervolging
Li Quan blijkt in een krotje buiten Sjanghai te wonen. Stukje bij beetje komt Ben erachter dat diens armoedige leefomstandigheden worden veroorzaakt door Li Quans lidmaatschap van een illegale huiskerk. Het kost hem veel moeite te geloven dat dit realiteit is, want volgens hem bestaat er in China geen geloofsvervolging meer.
 
Aan de ene kant werkt het boek vanaf dit moment toe naar de bekering van Ben, maar er is ook nog Li Quan. Hij krijgt de meeste diepte als verhaalpersoon, want zijn leven wordt gekenmerkt door strijd om staande te blijven in het geloof. De Chinees heeft vele familieleden verloren omdat ze weigerden zich bij de staatskerk te voegen. De centrale vraag in zijn leven is dan ook: Is dit de dag? Is dit de dag waarop ik zal moeten sterven? 

"Thuiskomst" bevat veel toepasselijke bijbelteksten, maar een bijzonder element in het boek vormen de passages die zich afspelen in de hemel. Daar slaan familieleden van Li Quan de aardse gebeurtenissen gade. Nu eens vragen ze zich vertwijfeld af hoe lang God hen nog zal laten lijden, dan weer juichen ze als zondaren tot bekering zijn gekomen.
 
Alcorn heeft hier zijn fantasie behoorlijk de vrije teugel gegeven, en het is de vraag of dat wel altijd gepast is. Eén citaat: "Lu Lan sloeg haar armen om degene die naast haar stond en begroef haar kleine gestalte in Zijn warme omhelzing. Het voelde of ze verdwaalde in de manen van een leeuw. Hij liet zijn vingers door haar haren glijden en kuste zacht haar hoofd. Ze nam Zijn hand en bracht die naar haar lippen. Lu Lan kuste Zijn grote litteken en staarde in de ogen van de Ene, die het geheim was van haar glimlach." 

Wie deze verhaalgedeelten als bevreemdend en misschien zelfs oneerbiedig ervaart, kan toch niet om de boodschap van dit boek heen, en die is voluit bijbels: "Wie in Mij blijft, gelijk Ik in hem, die draagt veel vrucht, want zonder Mij kunt gij niets doen. Wie in Mij niet blijft, is buitengeworpen als de rank en is verdord, en men verzamelt ze en werpt ze in het vuur en zij worden verbrand" (blz. 343). 

N.a.v. "Thuiskomst", door Randy Alcorn; vert. Lia van Aken; uitg. Voorhoeve, Kampen, 2002; ISBN 90 297 1723 8; 447 blz.