Politieagente Angela Delaney schiet uit zelfverdediging een 12-jarige zwarte jongen neer. Ze mag haar werk tijdelijk niet doen. De familie van het slachtoffer en de media schilderen haar af als een racist. Ook in haar privé-leven krijgt ze met moeilijkheden te maken. "In de verdediging" van Patricia Rushford is volgens de achterflap een "eigentijdse roman vol spanning en romantiek." 

De romantiek ligt er in dit boek inderdaad dik bovenop. Nadat Angela de jongen heeft neergeschoten, komt rechercheur Callen Riley op de proppen. Hij moet het onderzoek naar de schietpartij leiden. Bij de eerste ontmoeting tussen Callen en Angela is het al raak. "Callen maakte een fout - hij keek haar aan en verloor zichzelf in haar diepblauwe ogen. Prachtige ogen. Hij kon geen woord uitbrengen en schraapte zijn keel." 

Op dat moment heeft Angela een vriend, Brandon. Hij is advocaat en wil graag met haar trouwen. De politieagente vraagt zich echter af of ze wel genoeg van hem houdt. Uiteindelijk verbreekt Angela de relatie. Brandon lijkt daardoor niet erg van streek, want hij knoopt direct nauwe banden aan met een cliënte. Zijn ex-vriendin valt in de armen van Callen. 

Veel slachtoffers
Het gemak waarmee het stel met een nieuwe partner in zee gaat, is kenmerkend voor het hele boek. De auteur kijkt niet op een (verbroken) vriendschap meer of minder. Ook vloeit er veel bloed. Tot het eind van de roman blijft het een verrassing wie de man achter al dit geweld is. Dat de lezer moeilijk kan raden wie de dader is, komt niet doordat de schrijfstijl van Patricia Rushford zo sterk is, maar doordat zij hem bijna geen rol in het verhaal laat spelen. 

Meeslepend geschreven is het boek niet. De personages zijn oppervlakkig en zwart-wit weergegeven. Ook qua taalgebruik blinkt de roman niet uit. De formulering "eigentijdse roman vol spanning en romantiek" is beslist te veel eer. 

N.a.v. "In de verdediging", door Patricia Rushford; vert. Marianne Locht; uitg. Voorhoeve, Kampen, 2004; ISBN 90 297 1769 6; 368 blz.