"Ik begon te begrijpen dat mijn leven tot op dat moment niets meer was geweest dan een tragische aaneenschakeling van tegenslag, valse verwachtingen en ijdele fantasieën. Ik was mislukt, zoals mijn vader dat op zijn manier was geweest. Net als hij bleek ik niet in staat om mijzelf aan te passen aan de wereld en haar verwachtingen en voelde ik mij een buitenstaander... een vervloekte." 

De gedeprimeerde, niet-begrepen hoofdpersoon Dov, beheerst door vrouwen, het vergelden en het noodlot, maakt de bij Novapres verschenen gelijknamige roman van Marcel Vaarmeijer tot een triest en akelig verhaal. Overigens niets nieuws voor wat de eigentijdse roman betreft. 

Dov Bergman is een 41-jarige Joodse man die na zijn scheiding een teruggetrokken leven leidt. Hij berust in het feit dat hij zijn kansen op geluk heeft verkeken. Het enige wat hem nog voor ogen staat, is de resterende dagen van zijn leven zo onbeschadigd mogelijk door te komen. 

Wanneer hij echter gedurende een week geconfronteerd wordt met een aantal onvoorziene gebeurtenissen waarop hij geen invloed kan uitoefenen, dreigt hij zijn greep op de realiteit te verliezen. Langzaam maar zeker komt hij tot het besef dat hij hard en onverschillig is geworden en dat hij zichzelf in zijn eigen waanbeelden heeft opgesloten. 

Om aan de dan ontstane crisis, waaruit hij niet meer lijkt te kunnen ontsnappen, een einde te maken, reist hij af naar Jeruzalem om daar het graf van zijn vader te bezoeken. Aldaar lijkt een soort bevrijding plaats te hebben. Ondanks het niet al te negatieve en enigszins open einde schijnt het me toe dat een christelijke boekhandel geen reden heeft deze roman te koop aan te bieden.
Vaarmeijer (1963) schreef eerder een columnreeks over de marine voor NRC Handelsblad, waarvan in 1996 een bundel verscheen.
 
N.a.v. "Dov", door Marcel Vaarmeijer; uitg. Novapres, Apeldoorn, 2001; ISBN 90 6318 193 0; 250 blz.