In het vierde deel van de serie "Dragers van de ring" van Angela Elwell Hunt staan de Indiaans-Engelse broer en zus Mojag en Aiyana centraal. Mojag probeert bij de Indianen te evangeliseren, die hem wantrouwen, omdat hij in hun ogen geen echte Indiaan is; de Engelsen in het stadje Rehoboth houden ook maar wat afstand van Aiyana, want ze is toch niet echt een van hen. 

Mojag en Aiyana zijn de kinderen van een inmiddels overleden Indiaanse vrouw en de Engelsman Daniël. De zendeling Daniël besluit in het laatste kwart van de zeventiende eeuw dat hij onder de Indianen moet gaan werken in de omgeving van het plaatsje Rehoboth.
Hij brengt Aiyana als huishoudelijke hulp onder bij een familie in Rehoboth. De dochter des huizes vat een vlammende afkeer voor haar op als ze ontdekt dat haar broer Forest zijn aandacht verplaatst van zijn zusje naar het halfbloed meisje. Bovendien gedraagt Aiyana zich niet altijd zoals de inmiddels ingetreden traditie onder de Engelsen dat wil en daarom valt ze bij bijna niemand in de smaak. 

Aiyana en Forest hebben binnen de kortste keren ontdekt dat zij voor elkaar bestemd zijn, maar (natuurlijk) komt er een kink in de kabel: Forests vader besluit zijn zoon uit te huwelijken aan een vriendelijk meisje, de dochter van Forests baas. De manier waarop dit probleem wordt overwonnen, komt rauw over, maar daarmee hebben de twee elkaar nog niet. Ze moeten door heel wat figuurlijke stormen en letterlijke gevaren heen, voor ze elkaar het jawoord kunnen geven. 

Ondertussen vat Mojag het plan op om, tegen de zin van zijn vader, op een heel eigen wijze het Evangelie onder de Indianen te brengen. Onder de Indianen broeit gevaarlijke haat tegen de Engelsen, die uit zal lopen op een bloedige oorlog. Toch durft Mojag het aan zich in een dorp als Indiaan te presenteren, hoewel hij toch ook half Engels is. Hij wordt zwaar op de proef gesteld, maar uiteindelijk mag hij blijven. Bijzonder is dat Mojag bij het doorstaan van de beproevingen die de Indianen hem hebben opgelegd, hulp heeft gekregen van een engel. Af en toe keert deze gezant terug om hem bij te staan. 

Eerbied
Het prettig leesbare boek eindigt in lang niet alle opzichten positief en dat vergroot het werkelijkheidsgehalte. Dat Aiyana en Forest uiteindelijk toch met elkaar trouwen, haalt het verhaal in dat opzicht wel wat naar beneden. "Rehoboth" is ten slotte een goed gedocumenteerde, historische roman, die je een huiveringwekkend inzicht bijbrengt over het bloedige verloop van de strijd tussen Indianen en Engelsen. De schrijfster heeft het blijkbaar nodig gevonden daar een liefdesgeschiedenis aan toe te voegen, maar daarmee maakt ze haar verhaal wat gewoontjes. 

Een apart punt vormt de verhouding tussen Mojag en de engel. De manier waarop Mojag de godsgezant aanspreekt, staat in schril contrast met de wijze waarop in de Bijbel over ontmoetingen met engelen wordt gesproken. Als de uitgehongerde Mojag net heeft ontdekt dat er een engel voor hem staat, die hem heeft opgeroepen om te eten, dwingt hij zichzelf luchthartig te zeggen: "Ik hoop dat u kunt koken. Ik rammel van de honger." Daarin weerklinkt niet de eerbied die de bijbelse gesprekken met engelen kenmerkt. 

N.a.v. "Rehoboth", door Angela Elwell Hunt; uitg. Voorhoeve, Kampen, 2001; ISBN 90 297 1698 3; 367 blz.