HOEVELAKEN - Romanschrijver Jan Siebelink ziet zijn bestseller ”Knielen op een bed violen” niet als een afrekening met zijn verleden. „Ik zie mijn boek juist als een koestering van de godsdienstige gevoelens.” Of hij in God gelooft? „Jazeker, Hij is er ook voor mij.”

De schrijver was vrijdag te gast tijdens een bijeenkomst van de Kom Ook-groep. Ruim 500 jongeren waren naar Hoevelaken gekomen.

In gesprek met journalist Riekelt Pasterkamp zegt Siebelink dat hij een orthodox-gereformeerde opvoeding kreeg, in de kerk trouwde en zijn drie kinderen heeft laten dopen. Op een zondag, toen het avondmaal was, liep hij de kerk binnen, maar ging spoedig weer naar buiten. „Toen was het over?” Siebelink, zoekend naar woorden: „Nee, misschien is de literatuur een vervanging geworden.” Dan: „Ik ben niet onverschillig, maar rijker en volwassener geworden.”
„Gelooft u in God?” „Ja, absoluut.”

„Waarom gaat u niet meer naar de kerk?” Siebelink, weer nadenkend: „Omdat ik, zoals zovelen in deze wereld, vervreemd ben van de traditionele kerken.” 
De kern van zijn boek? „Mijn vader. Ik heb geprobeerd in zijn hoofd te kruipen om te weten wat zijn bekering inhield. Ik was er ook wel een beetje jaloers op. Omdat hij Gods stem heeft gehoord, en ik niet, of nog niet.”

Arjan Ros, thuislezer en paauweaan, zet grote vraagtekens bij het feit dat de godsdienst die in het boek beschreven wordt iets te maken heeft met de leer van ds. Paauwe. „Paauwe leefde bij de verkondiging via de openbare diensten. Vierschaarsessies waren hem volledig onbekend en hij had geen banden met gezelschappen. Hij kende ook helemaal geen trappenstelsel met stadia van bekering of een bekering door middel van visioenen. Paauwe heeft zich nooit met deze godsdiensthysterie ingelaten.”

Tijdens de discussie verschuilt Siebelink zich voortdurend achter zijn uitspraak dat zijn boek gewoon een „mooie roman” is. „Het gaat zeker over mijn vader, die ik bovenmate bemin. Maar er is een kloof tussen de werkelijkheid en mijn boek.”
Is Siebelink „gefrustreerd” over zijn opvoeding, zoals een familielid van hem heeft gezegd? Siebelink: „Nee, ik zou echt opnieuw in dit gezin geboren willen worden. Ik hoop nog steeds iets van de extase van mijn vader mee te maken. Dat is een diep verlangen in mij.”

Ds. J. Harteman, hervormd predikant in Hilversum, sluit de avond af. Hij gaat vooral in op het zoeken van Hans Sievez, de hoofdpersoon van het boek, naar een mystieke ervaring. „Siebelink is ook op zoek naar een mystieke ervaring. Maar de Geest werkt door het Woord. Wacht je nog steeds op een bijzonder visioen? Dan degradeer je en verwaarloos je Gods Woord en geef je voorrang aan een aparte ervaring. Ondertussen doe je niets met de nodiging van het Evangelie.”

Typerend voor de prediking van ds. Paauwe is, volgens ds. Harteman, dat hij heel ruim het Evangelie heeft verkondigd. „In het boek van Siebelink komt bij de oefenaars helaas de ruimte van het Evangelie niet uit de verf. Zij houden eigenlijk Hans Sievez bij Christus vandaan.”

Het bezwaar van Paauwe is volgens ds. Harteman dat men in de kerken in plaats van de rechtvaardiging door het geloof meer de nadruk legde op allerlei kenmerken van de uitverkorenen. „Ik denk dat Paauwe hier een punt heeft. Het geloof is inderdaad rechtvaardigend van karakter. Het kleinste geloof geeft zekerheid.”