Zes jaar oud is Margaret als haar moeder Ruth plotseling verdwijnt. Ze vertrekt met een oude vriendin naar New York, zonder afscheid te nemen. Enkele maanden later komt ze om het leven bij een verkeersongeval. Margaret en haar vader blijven met veel onbeantwoorde vragen achter in de pastorie van een Amerikaans dorpje. Ze proberen hun leven weer op te pakken, maar het wordt nooit meer zoals vroeger.

"Vaders dochter" geeft heel indringend weer hoe een tragische gebeurtenis het leven blijvend kan beïnvloeden. De eerste zin van het boek is daarbij meteen veel betekenend: "Hoewel ik het zelf nog niet wist, kwam er op de dag van het vertrek van mijn moeder een einde aan mijn onbezorgde kindertijd." Margaret gaat zich in de loop der jaren steeds verantwoordelijker voelen voor het welzijn van haar vader, die het verlies van zijn vrouw moeilijk kan verwerken. Ze ondersteunt hem op alle mogelijke manieren en ze probeert te voorkomen dat hij wegglijdt in een van zijn depressieve buien. Haar eigen wensen en behoeften komen op de tweede plaats. 

Daarnaast zoekt ze steeds weer naar de antwoorden op vragen over haar moeders leven: Waarom ging ze weg? Wat miste ze in haar gezin? En wat zocht ze bij de excentrieke Madelyn, die als toneelontwerpster zo'n heel ander leven leidde dan zijzelf? Margaret en haar vader koesteren hun herinneringen aan Ruth. Daarbij blijken ze allebei over een ijzersterk geheugen te beschikken. Zo weet Margaret nog precies welke jurk ze droeg op de dag van haar moeders verdwijning en kan ze zich de laatste gesprekken met haar nog feilloos herinneren. Steeds opnieuw halen vader en dochter de laatste avond op en ze ontdekken dat dit hun een vreemd soort troost geeft. 

Ondanks hun vragen en eenzaamheid blijven ze loyaal aan Ruth, terwijl om hen heen de dorpsbewoners er hun eigen, niet altijd positieve, mening op na houden. Margarets vader is een gerespecteerd predikant (van de Anglicaanse Kerk) en dit betekent dat ze geen anoniem leven kunnen leiden, maar in een glazen huis wonen. Het sterke geloof van Margarets vader geeft hem houvast en doortrekt alle aspecten van zijn leven. Margaret zelf twijfelt regelmatig, maar komt niet los van het geloof en blijft het hele boek door zoeken naar een manier om het christenzijn in haar leven gestalte te geven. 

Ook als Margaret op kamers gaat wonen om te studeren, blijft ze met veel lijntjes aan het thuisfront verbonden. Pas na het overlijden van haar vader komen er echte antwoorden op de vraag wie haar moeder was en of ze wel van Margaret gehouden heeft. Tegelijkertijd lijkt Margaret greep te krijgen op wie ze zelf is en hoe ze haar eigen leven wil gaan leiden. Dan is ze niet langer meer alleen "de dochter van", maar kan ze haar eigen weg inslaan. 

"Vaders dochter" is geen makkelijk leesbare roman. Het is wel een indrukwekkende en literaire beschrijving van de zoektocht van een jonge vrouw naar zichzelf. De schrijfster weet de psychologische ontwikkeling van de intelligente Margaret levensecht neer te zetten en stelt heel subtiel tegenstrijdige gevoelens als trouw en vrijheidsdrang aan de orde. De zoektocht van Margaret naar haar eigen identiteit is herkenbaar en zal een deel van de lezers zeker tot nadenken stemmen. Lezers die in een verhaal zoeken naar literaire diepgang (en minder naar actie of een spannende plot) zullen deze intrigerende roman met plezier lezen. Met uitzondering dan van enkele passages waarin grof taalgebruik niet wordt geschuwd. 

N.a.v. "Vaders dochter", door Gail Godwin; uitg. Boekencentrum, Zoetermeer, 2003; ISBN 90 239 9071 4; 490 blz.