De titel van de thriller geschreven door Brandilyn Collins geeft de eerste aanwijzing dat de schrijfster geen gewoon boek geschreven heeft. Chelsea, de hoofdpersoon in "De ogen van Elisa", krijgt net als de profeet Elisa visoenen van God. Tot nu toe was Gods bedoeling daarmee duidelijk voor Chelsea en kon ze bijvoorbeeld mensen waarschuwen voordat iets wat zou gaan gebeuren. Dan krijgt ze een visioen waar ze geen raad mee weet. 

"De gerant liep naar Gavil toe om hem te bedienen en Chelsea deed haar mond open om hem antwoord te geven, maar het enige geluid dat ze hoorde, was het geklik van haar tanden die begonnen te klapperen. Ze knipperde verrast met haar ogen. "Het spijt me", bracht ze uit. "Ik, ik moet iets..." Haar stem stierf weg en ze schudde haar hoofd. Haar gezichtsvermogen werd troebel en alles om haar heen vervaagde. O nee, dacht ze, zich verzettend tegen de vertrouwde sensatie van haar geestelijke gave. Niet hier, niet nu!" 

Wat een gezellige kennismakingsavond met Gavil Harrison, de aanstaande collega van haar man, moet zijn, mondt uit in een nachtmerrie. Chelsea krijgt een visioen. Ze ervaart de laatste minuten van een vrouw die vermoord wordt. Na het visioen weet ze heel veel details van het misdrijf nog niet, maar één ding is haar wel duidelijk: Gavil heeft de moord gepleegd. 

Haar man reageert ongelovig op haar verhaal. Na overleg met een vriendin die ook christen is, gaat ze naar de politie. Ook daar brengt haar verhaal grote verwondering teweeg. Niemand heeft nog gehoord van de moord in Trent Park - Chelsea weet door details uit het visioen dat het daar gebeurd moet zijn. Dan besluit Chelsea zelf te gaan zoeken. Spoedig daarna moet iedereen toegeven dat het eerste deel van haar visioen klopt. Maar wie heeft de moord gepleegd? Hoe is aan te tonen dat Gavil het gedaan heeft? Is het visioen van Chelsea wel duidelijk geweest? 

Boodschap
Het boek is heel spannend, af en toe zelfs beklemmend, geschreven. Als lezer leef je erg mee met Chelsea. Overigens komen niet alle gebeurtenissen in het boek geloofwaardig over. Marian, de vrouw met wie Gavil samenwoonde, knoopt bijvoorbeeld al na vrij korte tijd een relatie aan met een van de politieagenten die met de moordzaak belast is. 

In het voorwoord schrijft Brandilyn Collins: "Ik geloof... dat de almachtige God, Schepper van de wereld en van alles wat daarin is, genoeg van ons houdt om op goddelijke manier tot ons te spreken. Dat God zelfs in tijden van verwarring, spanning, gevaar en kwaad uiteindelijk alles bestuurt. "Want Hij, Die in u is, is meerder dan die in de wereld is." Ik hoop dat dit geloof in dit fictieve verhaal tot uitdrukking gebracht zal worden en dat het tot Zijn eer zal zijn." 

Wat de schrijfster in het voorwoord meldt, probeert ze het hele boek door waar te maken. Chelsea beschrijft ze als een gelovige vrouw, die steeds weer haar afhankelijkheid van God toont. Op zich is dat een goede boodschap. Toch heb ik mijn bedenkingen bij dit boek. Het verzinnen van visioenen van God lijkt me sowieso gevaarlijk terrein, die gebruiken in een spannend boek tot eer van God kan voor mijn gevoel niet. 

N.a.v. "De ogen van Elisa", door Brandilyn Collins; vert. Paul de Gier; uitg. Voorhoeve, Kampen, 2001; ISBN 90 297 1707 6; 399 blz.