"Eiland in de wind" is van de hand van Lieneke Dijkzeul, van wie op deze plek ook bijvoorbeeld "Een muis met klauwen" en "Bevroren tijd" werden besproken. Het boek vertelt over Andreas en zijn zusje Emma, die wegens moeilijkheden thuis een paar weekjes bij hun tante Titia op Bonaire gaan logeren. 

Kleine vreemde gebeurtenissen wijzen er al op dat het geen gewone logeerpartij zal worden. Daar is de roze teddybeer die een Antilliaanse man op Schiphol laat liggen waarop hij zelf verdwijnt, waarna Andreas in een opwelling het speeltje meeneemt in het vliegtuig. Verder het feit dat een man-met-snor ongewone belangstelling toont voor het adreslabel van Andreas' koffer op de transportband in de aankomsthal. Als er dan bij tante Titia ingebroken wordt zonder dat er iets wordt gestolen, is de geheimzinnigheid compleet. 

Op zeker moment ontdekt Andreas het geheim van de roze teddybeer, maar in plaats van er met zijn tante en zijn zus over te praten, doet hij een paar eigenwijze, domme dingen. Daardoor raakt hij in grote moeilijkheden, waar de man met de snor alles mee te maken heeft, maar ook zijn vriendje Roy, die hij op het eiland heeft ontmoet. Natuurlijk komt alles weer op zijn pootjes terecht, maar dan hebben Titia's logeetjes -en met hen de jonge lezers van het boek- wél een adembenemend avontuur achter de rug. 

"Eiland in de wind" is niet alleen een spannend boek, maar ook een mooi boek. Dat komt niet in de laatste plaats door de uitvoerige maar nooit saaie beschrijvingen van de wondermooie natuur op het eiland, die je ernaar doen verlangen er een kijkje te gaan nemen. Het komt verder door het trefzekere taalgebruik, al valt het te betreuren dat de taal een enkele keer ontsierd wordt door (bastaard)vloeken. 

N.a.v. "Eiland in de wind", door Lieneke Dijkzeul; uitg. Lemniscaat, Rotterdam, 2001; ISBN 90 5637 344 7; 176 blz.