Fjodor Michailovitsj Dostojevski (1821-1881)
Christelijke evenknie en tegenhanger van Nietzsche. De Russische schrijver Fjodor Michailovitsj Dostojevski (1821-1881) voorziet de teloorgang van de zieke, moderne mens die God "afschaft" - zo begint hij namelijk zelf als jongeling. Sociale bewogenheid spreekt uit zijn debuutroman "Arme mensen" (1845). Dostojevski sluit zich aan bij een groep revolutionairen, wordt gearresteerd en ter dood veroordeeld, maar hoort pas tijdens een wrange nepexecutie dat zijn straf wordt omgezet in verbanning naar Siberië. Vier jaar gevangenis en vier jaar strafgarnizoen vormen een periode van lijden en geestelijke groei. Na zijn terugkeer huwt hij een vrouw die hem voortdurend bedriegt. Achtervolgd door schuldeisers zwerft hij door Europa, van casino naar casino. Zijn tweede huwelijk brengt hem orde en rust. Beroemdste romans zijn "Schuld en boete" (1861-1862), "De idioot" (1868-1869) en "De broers Karamazov" (1880).