Terlouw, Jan
Zeventig keer "Kruistocht in spijkerbroek"
"Oorlogswinter" van Jan Terlouw, werd in 1973 werd bekroond met een Gouden Griffel. Dankzij de prachtige plot en de verrassende ontknoping is "Oorlogswinter" destijds geroemd als een van de beste oorlogsboeken voor jongeren en daar kan ik mij in vinden.
Opeens was hij er: de jeugd- en oorlogsroman "Oorlogswinter" van Jan Terlouw. Als politicus voor D66 zich nooit kunnen ontpoppen, maar schrijven kon hij als de beste. In zijn indrukwekkende verzameling romans, waarbij "Oorlogswinter" dus opmerkelijk genoeg de enige is die zich afspeelt in de Tweede Wereldoorlog, doet Terlouw wat hem in Den Haag maar niet wilde lukken: het bedenken en consequent uitwerken van een ingenieus plot.
Rommelen in de rafelige kantlijn van de wet
Het gehoorzamen aan de wet en het luisteren naar het eigen geweten kan spanning oproepen. Jan Terlouw laat dit dilemma in "Eigen rechter" tot leven komen. De hoofdpersoon, de rechtlijnig denkende puber Justus, is weinig bereid tot compromissen.
Jan Terlouw, schrijver en politicus, houdt van mensen die dicht bij de natuur leven - vissers, boeren, schippers. "Je voelt dat ze zich afhankelijk weten. Dat maakt hen sympathiek en het geeft een zekere wijsheid." Zelf geniet hij dagelijks van de omgang met zijn schapen, ganzen en koeien, al heeft hij de ene dag meer tijd voor de dieren dan de andere. Terlouw, zoon van een hervormd-gereformeerd predikant, maakt nog altijd lange weken, zij het dat zijn leeftijd erom vraagt een stapje terug te doen. Hij vindt het niet erg. "Ik heb bijna altijd heel hard kunnen werken. Ik was zelden ziek. Allemaal genade, placht mijn moeder dan te zeggen."